Hoe doen andere werkgevers dat?
- door Claudia Klokkemeijer
- •
- 15 jan, 2019

Het kan heel makkelijk
Als ik een werkgever vraag hoe hij omgaat met een uitvraag van de deurwaarder dan krijg ik vaak te horen dat ze daar niets mee doen in verband met de privacy van de medewerker. En dat ze het een moeilijk onderwerp vinden om over te praten.
Laatst sprak ik een werkgever die het op de volgende manier aanpakt:
“Wij kunnen en willen de financiële problemen van onze medewerkers niet oplossen, maar wij hebben wel besloten wat meer hulp te bieden. Zo krijgen alle medewerkers die met loonbeslag te maken hebben een mail waarin staat welke gegevens ze door moeten geven aan de deurwaarder. Ook mogen ze bij ons aankloppen en kijken we samen welke externe hulp we kunnen inschakelen. Een medewerker die deze stap zet, wil graag zijn problemen oplossen. Dan helpen we hierbij.”
Een mail lijkt misschien afstandelijk maar als werkgever geef je dan wel een signaal af dat je deur open staat voor het gesprek. De medewerker kan rustig, in zijn eigen omgeving gaan beseffen dat dit financiële probleem toch bij de werkgever bekend is geworden. Zo komt er vaak meer ruimte en minder schaamte om toch het gesprek aan te gaan.
Laatst sprak ik een werkgever die het op de volgende manier aanpakt:
“Wij kunnen en willen de financiële problemen van onze medewerkers niet oplossen, maar wij hebben wel besloten wat meer hulp te bieden. Zo krijgen alle medewerkers die met loonbeslag te maken hebben een mail waarin staat welke gegevens ze door moeten geven aan de deurwaarder. Ook mogen ze bij ons aankloppen en kijken we samen welke externe hulp we kunnen inschakelen. Een medewerker die deze stap zet, wil graag zijn problemen oplossen. Dan helpen we hierbij.”
Een mail lijkt misschien afstandelijk maar als werkgever geef je dan wel een signaal af dat je deur open staat voor het gesprek. De medewerker kan rustig, in zijn eigen omgeving gaan beseffen dat dit financiële probleem toch bij de werkgever bekend is geworden. Zo komt er vaak meer ruimte en minder schaamte om toch het gesprek aan te gaan.